A GALICIA MAXICA DE GARCIA MARQUEZ 595h1m

Gabriel García Márquez siempre lle atribuíu en maior influencia literaria á súa «avoa galega», que lle as contado cousas máis atroz sen conmoverse. O escritor descubriu axiña que este xeito imperturbable y aquela riqueza de imaxes era o que máis contribuido á verosimilitude dar historias. Después de que gañar o Premio Nobel el año 1982, confesou que escribira Cien años de la soledad que «utiliza o mesmo el método da miña avoa». Pero, quen era aquela misterioso «avoa galega»? O el escritor parecía para informar á súa avoa Tranquilina, unha Columbian de antepasados españois, pero lo supo que en realidade aquello identificado –y reclamó– abeberaba na maxia dunha herdanza teluricamente máis neboenta. Fe entón Valla dixo: « Te mueves avós era abajo de galegos, y moitas dar cousas sobrenaturais aquello me conté proviñan de Galicia.» Nesta Trabajo, Carlos G. Reigosa Busca, á tiempo, o escritor y en súa «avoa galega», seguindo tú no dun García Márquez que viaxa en Galicia para desenredar en madeixa da súas orixes –persoais y literario– y que, ao cabe, pierde na bosque indescifrable dar súa creación propia. De modo que ningún siempre é posible deslindar en realidade y en ficción. 4r2i